Een proces dat zijn sporen heeft verdiend
Het eerste voedsel in blik verscheen in de 19e eeuw, vanwege de behoefte om voedsel te bewaren op lange zee-expedities. Ze brachten een revolutie teweeg in het dieet van zeelui en maakten een einde aan het scheurbuikprobleem dankzij de vitamine C die in de blikvoeding deels bewaard blijft.
De huidige technologie stelt ons in staat voedsel te bewaren en zijn voedingswaarde lange tijd te beschermen bij kamertemperatuur.
Het proces bestaat uit het verhitten van de blikken om het voedsel erin te steriliseren. Het blijft een van de meest verspreide en veiligste manier om de gezondheidsvoordelen van voedsel te behouden.
Het proces bleef er doorde jaren heen op vooruitgaan naarmate het onderzoek naar de effecten van warmtebehandeling onze kennis vergrootte. Ook het productieproces van de vertinde blikken werd verfijnd.
Op het vlak van veiligheid heeft het proces de tand des tijds doorstaan. De moderne verpakkingsindustrie wordt uitermate goed gecontroleerd en producten en fabrieken worden regelmatig aan inspecties onderworpen, in het bijzonder op microbiologisch vlak. Vanaf 1918 werd in de context van een risicoanalyse in de 700 geïdentificeerde referenties geen enkel geval van botulisme aangetroffen. De consument kan dus vertrouwen op kwaliteit en veiligheid wanneer hij blikvoeding koopt.
Een van de voordelen van blikvoeding is dat sterilisatie door warmte de macronutriënten, eiwitten, vetten en koolhydraten niet wijzigt.
Vitaminen blijven in conserven doorgaans voor zo’n 70% bewaard, wat dicht in de buurt komt bij het gehalte van enkele dagen bewaarde verse voeding (zie diagram).
Met de moderne landbouw-, oogst- en verpakkingsmethoden worden fruit en groenten snel na de oogst geconserveerd. Tijden van twee tot vier uur zijn gebruikelijk, dankzij de nabijheid van conservenfabrieken bij de teeltgebieden.
Deze snelle verwerking zorgt er mede voor dat de meeste oorspronkelijke organoleptische en nutritionele kwaliteiten van de producten bewaard blijven en beperkt tevens het verlies van wateroplosbare vitaminen (vitamine C en vitaminen van de B-groep).
Ook heel wat vissoorten zoals zalm, tonijn en sardientjes worden snel na de vangst geconserveerd. Het proces zorgt er ook voor dat hun heilzame voedingsstoffen, zoals Omega 3-vetzuren, grotendeels bewaard blijven.